İyi Parti İstanbul Milletvekili Yavuz Ağıralioğlu, Başkanlık Divanı’ndan alındıktan iki gün sonra, cumayı cumartesiye bağlayan gece sahura dakikalar kalmışken Genel Lideri Meral Akşener’e Ramazan için kutlama bildirisi gönderdi.
Mesajında, yol arkadaşlığı ve kardeşlik hislerini vurguladı.
Hakkındaki kararı anlayamadığını ve tanım etmekte zorlandığını vurguladı.
Akşener’den çabucak karşılık verdi.
Yanıt olumluydu.
Ağıralioğlu, bu hafta Akşener ile görüşmeyi bekliyor.
İnisiyatif Hareketi
Ağıralioğlu, Ülkücü harekette daha muhafazakar bir çizgiyi temsil eden Büyük Birlik Partisi’nden (BBP) geliyor. Nizam-ı Alem Ocakları’nın 1995-1997 yılları ortasında genel lideriydi. BBP’de Muhsin Yazıcıoğlu’nun yardımcılığını üstlendi.
Yazıcıoğlu’nun vefatından sonra 2011’de liderliğe aday oldu lakin kazanamadı. O yıl bir küme arkadaşıyla BBP’den ayrılarak, Türkiye İnisiyatif Hareketi’ni kurdu.
Akşener, 24 Haziran 2018’de genel seçim öncesi Ağıralioğlu’nu Yeterli Parti’ye davet etti.
Ağıralioğlu, İstanbul’dan milletvekili seçilirken, arkadaşları Güzel Parti’ye katılmadı. Türkiye İnisiyitif Hareketi’ni lağvederek, İnisiyatif Merkezi Eğitim Kültür ve Yardımlaşma Derneği’ni kurdular. Dernek bugün ülke çapında yardımlaşma faaliyeti yürütüyor. Ankara’daki aşevinde her gün 2 bin bireye yemek dağıtıyorlar.
Tavandan tabana
Ağıralioğlu, Yeterli Parti’ye ‘Türkiye İnisiyatif Hareketi’ başkanı olarak ve en zirveden girdi. Milletvekili ve TBMM’de Küme Başkanvekili seçildi.
Etkileyici ve ağdalı belagatiyle öne çıktı.
Gün geldi, Kılıçdaroğlu’nun “Demokrasinin yolu Diyarbakır’dan geçer” çıkışına karşılık verdi.
Gün geldi, HDP’lilerle çatıştı.
Partide özerk bir figür olarak hareket ettiği, ferdî politik çizgi izlediği öne sürüldü. Ağıralioğlu’nun demeçleri kimi vakit Cumhur İttifakı tarafından Düzgün Parti’ye karşı kullanıldı. Ağıralioğlu’nun omuz boşluğundan Akşener’e yumruk atıldığı da oldu.
İlk evvel küme lider vekilliğinden alındı.
Sonra parti sözcülüğü sonlandırıldı.
Şimdi de Türk Dünyası ve Yurt Dışı Türkler Başkanlığı bitirilerek, Başkanlık Divanı dışında bırakıldı. Ağıralioğlu, bu kararları ya toplantıda açıklandığı sırada ya da televizyonda yayınlandığında öğrendi.
İstifayı düşünmüyor lakin…
Ağıralioğlu, Başkanlık Divanı’ndan çıkarılmasını ve çıkarılma biçimini rencide edici buluyor. Bir münasebet bildirilmediğini tabir ediyor.
İyi Parti’den istifa mı edecek?
Hayır.
Akşener’in kardeşi ve yol arkadaşı olmak, “AK Parti’ye karşı verilen soylu gayrete katılmak” istiyor.
Ne var ki, iki aydır Akşener ile yüz yüze görüşemedi.
Aralarında soğukluk var.
Ağıralioğlu küme başkanvekilliği misyonundan alındığından beri kendisini “Gitmesi için her şey yapılıyormuş da yüzsüzlük edip partide kalıyormuş” üzere hissediyor.
CHP ve HDP ile girdiği polemiklerde yalnız bırakıldığını, korunmadığını düşünüyor.
Bu hafta yapacakları görüşmede Akşener’e, “Neden takım dışı bırakıldım” diye soracak. Alacağı cevap, Ağıralioğlu’nun nasıl hareket edeceğini belirleyecek.
Ağıralioğlu, sorularımı yanıtladı
İşte, söyleşi:
Başkanlık Divanı’nın dışında bırakılacağınızdan haberiniz var mıydı?
Hiçbir şey söylenmedi. Hatta telaşa gerek olmadığı, ucu bana gelen radikal bir değişiklik olmayacağını duymuştum.
Bir münasebet de belirtilmedi.
Olması lazım, evet. Bu çok rencide edici bir şey. Yordamı karardan daha rencide edici.
Neden?
Ya habersiz yapılır mı? Birtakım siyasi aktörler genel liderlerine yük olur. “Bunu kabul edemem” der. Ben o denli biri değilim. Partinin siyasi koordinatlarında yapılması gerekenleri diskura çevirebilecek bir yol arkadaşıyım. Geçimsiz değilim. Benim üzere birine bu halde vazife değişikliği yaptırılmaz. Dersiniz ki “Mecliste olmanızı istiyorum.” Başım üstüne. “Ayrılmanı istiyorum.” Başım üstüne. En rencide edici olan kısmı, benim ve sizin birebir anda öğrenmemizdi. Ben dört yıldır Akşener’in yol arkadaşı ve kurmayıyım.
Kararı nasıl öğrendiniz?
Genel liderimiz Genel Yönetim Şurası’nda okudu ve orada öğrendim. Okudu ve gitti. Dedim ki, Allah allah!
Gerekçe belirtilmedi yani?
Hiçbir münasebet yok. Bu yalnızca artık olmuyor. Küme başkanvekilliğimden alındığımı da, açıklandığı vakit öğrendim. Parti sözcülüğünden alındığımı televizyondan öğrendim. Bu daima bu türlü.
O halde sizin ayrılığınız Koray Aydın’ınkinden çok farklı?
Farklı. O rotasyona tabi tutuldu, ben takım dışı bırakıldım.
Akşener ile görüşmenizin siyasi manası nedir?
Diyeceğim ki varlığımdan mı, siyaset etme formumdan mi ve hassasiyetlerimden mi… Neyi taşıyamadınız? Herkesin sığdığı Başkanlık Divanı’na Yavuz Ağıralioğlu niçin sığamadı? Dört yıldır size, partimize ve arkadaşlarımıza hiç mahcubiyet yaşatmadım. Ağıralioğlu’nun takım dışı bırakılması teşkilatımıza sorulsun. Bir kişi dese ki “Gitsin!” Mümkün değil! Bütün teşkilatın gardı düştü. Parti içinde uğraş etmem, delege hesabı yapmam, ilçeye adam vermem, kongrelere karışmam. Bu iradenizi nasıl anlamalıyım?
Sizce neden bu türlü bir karar alındı?
Ben mizacen şöyleyim: genel liderler gereksinim duyarsa arar, yapmam gereken bir şey varsa söyler. Gidip gereksiz görüşmek, tatlılık yapmak, sohbet etmek; o denli bir biçimim yoktur. Bu şöyle görünüyor olabilir: “Ne ukala adam!”
Genel lider kararları kendine mahsus münasebetlerle verebilir. Bunlar siyasi karardır. Sonuçlarını, sevinenler ve üzülenlerden takip edersiniz. Sevinenlere ve üzülenlere 3-4 gündür bakıyorum. FETÖ’cüler zil takıp oynuyor. PKK’lılar ve HDP’liler sevinmiş. Âlâ Parti’yi “HDP’yi keder etmeyin, önemli olan Erdoğan’ın gitmesi” tabanına çekmek isteyen herkes davul zurna çalıyor.
Siyasi ve toplumsal popülarite, söyleme halim, söylediklerimin haberleştirilmesi… Bunları ben yapmıyorum. Millet İttifakı’na yönelik nizayı (çekişme) benim üzerimden çıkarmaya teşebbüs ediyorlar. Cumhur İttifakı’nın da “Millet İttifakı’na hasar verirse Yavuz verir” kurgusu var. Onu büyütüyor, projektörleri benim söylediklerime tutuyorlar.
Akşener’in hangi kelamı, alacağınız kararları nasıl tesirler?
Düşünüyorum; sanki ne olursa kalbim ferahlar. Şimdiye kadar girmiş olduğum hiçbir tartışmada başıma gelenlerle ilgili korumadılar beni. Hakaret ederler, çıt yok. Birşey söylerim, arkadaşlarımın ortak fikridir, “Ağıralioğlu şahsi fikrini söylüyor” derler. Güya kendi başına konuşuyormuşum üzere bir algıya mahkum ediyorlar.
Şuna inanmam lazım: “Genel liderimiz benden ayrılmak istemiyor.” Bunu anlamıyorum ki. Genel lidere daha evvel de söyledim. Şöyle hissettiriyor partideki işleyiş: Gitmem için her şeyi yapıyormuşsunuz da güya ben yüzsüzlük edip kalıyormuşum üzere… Rencide oluyorum yahu!
Bir kopma olur mu?
Ben yol arkadaşı ve kardeş olmak istiyorum.
İyi Parti’de çatlak ses olarak görülüyor olabilir misiniz?
3-4 yıldır başımdaki en büyük gaile (dert) şu: “Bu Yavuz, AK Parti’ye yanlıyor.” Ben iktidar olmamız için AK Parti seçmeni bizim siyasi irademize yanlasın diye uğraşıyorum. CHP, “İnançlara saygılıyız” dese onlar için değerli bir iradedir. Lakin bu, Uygun Parti’ye yetmez. Uygun Parti diyecek ki, “Biz inançlıyız.” Uygun Parti’nin özgün duruşu AK Parti’ye yenilgi tattırabilir. CHP’nin gölgesinde kalan, veya lokomotifin CHP’de olduğu her siyasi denklem AK Parti’nin oylarının kopmamasına neden olur.
Sizin açınızdan en berbat senaryo nedir?
Siyaset, kızdıklarına benzeriyse, bugün olduğu üzere misyon değişikliklerini Erdoğan üzere yaparsa, partisini Erdoğan üzere yönetirse, kazanmak için Erdoğan üzere her yolu mübah görürse, “Ne olursa olsun, bu gitsin” diye Erdoğan üzere davranırsa şuna sebep olur: “Bunların hepsi aynı!”
En büyük kaygım şudur: Söylemeye çalıştığım hassasiyetler yanlış algılanırsa, sebep olduğum tahribat AK Parti’ye itirazı zayıflatır. Ümitler inkisara (kırılma) uğrar. Erdoğan’ı tek seslilikle suçlayıp herkesin tıpkı şeyi söylediği siyaseti niçin hayal ediyorsunuz?
AK Parti’ye itirazımız soylu bir itirazdır. Soylu itiraz zayıflasın istemem. AK Parti’ye karşı hassasiyetlerimizin itirazda kalmasını kâfi bulsam CHP’yi makul bulurdum. İtiraz yetse CHP alırdı memleketi. İtiraz yetmiyor. Peşinden inşa etmek lazım.
Hiç mi yanılgınız yok?
Şurada yanılgı yapmış olabilirim: Genel liderlerin alanında daha dikkatli davranmak lazım. “Gidip konuşamıyorum” demek mazeret değildir.
Akşener’in konuşma ve yetki alanına girdiğinizi düşündünüz mü?
Böyle olmak için değil; ancak sonucunun bu türlü olduğunu düşündükleri şeyler olmuştur. Genel lider diyebilir ki “Bunu benimle niye istişare etmedin?” Genel lider bizleri “Sözümle vicdanınız ortasında sıkışırsanız sözümü dinlemeyin” diye yüreklendirdiği için oradan cüret aldım. İstişare etmeden dört yıl mayınlı yerde siyaset yaptık, hiç mayına basmadık. Ölümcül yanılgı yapmadık. Bir grup var. Bu partiyi büyüttük. Millete yeterli geldi. Ben de genel lideri mahcup etmedim, arkadaşlarımı utandırmadım.
