Koalisyon ortakları (AKP/MHP)seçim yasasını değiştirmek istiyor. Gerçi daha Meclis’e göndermediler fakat kamuoyuna açıkladılar.
Anayasamıza nazaran seçim maddesindeki değişiklikler paldır küldür yürürlüğe girmiyor. Üzerinden en az bir yıl geçmesi gerekiyor. 11 ay 29 gün bile olmuyor. 365 gün gerekli…
Koalisyon ortakları seçim yasasını değiştireceklerini açıkladığına nazaran demek ki 2023 yılının ilkbaharından evvel seçim meçim yok.
Normal koşullarda bu türlü algılanması lazım. Seçim tartışmasının gündemden büsbütün çıkması lazım. Seçim konuşulmaması lazım.
Tam aykırısı oldu. Daha çok seçim konuşulmaya başlandı. Zira ilan ettikleri yasa değişikliği Türkiye’yi kilitleyebilir. Sistemi felç edebilir.
Koalisyon ortaklarının yapmak istediği açık ve net; Millet İttifakı’nı dağıtmak. Altı partinin oluşturacağı sinerjinin yaratacağı siyasi gücü kaynağından kesmek. Meclis çoğunluğunu yasa avantajı ile sağlamak. Erdoğan’ın Meclis çoğunluğunu ardına alarak ikinci cinste Cumhurbaşkanı seçilmesine yer hazırlamak. (İlgilisine not: Bu sıkıntıyı dün detaylarıyla ele aldım. Dün bu sitede çıkan yazıma bakabilirler)
Ama bu niyetle çıkılan seyahat ülkeyi kilitleyebilir. Üstesinden zahmetle gelineceği siyasi krize yol açabilir. Ekonomik krizle boğuşan ve daha uzun müddet boğuşacağı muhakkak olan Türkiye’nin üzerine siyasi krize sürüklenmesi kestirimlerin ötesinde erozyon yaratabilir.
Böyle bir tehlike var.
Nasıl mı?
Şöyle ki…
Diyelim ki muhalefetin adayı (Kılıçdaroğlu) Cumhurbaşkanı seçildi. AKP/MHP ittifakı da Meclis çoğunluğunu aldı. Seyreyleyin gümbürtüyü.
Erdoğan şu anda Cumhurbaşkanı kararıyla istediğini yapıyor. Zira ardında Meclis çoğunluğu var.
(Bir parantez açmama müsaade edin. Cumhurbaşkanı kararı eski bakanlar konseyi kararı. Evvelce o kararı 20/25 kişilik heyet veriyordu. 20/25 kişi altına imza atarak sorumluluk paylaşıyordu artık tek kişinin imzası yetiyor. Üstüne üstlük attığı imzanın da sorumluluğu taşımıyor. Anayasa istediğin kararı çıkar yaptığım hiçbir icraattan seni sorumlu tutmayacağım diyor. Üstün yetki sıfır sorumluluk. Bugünkü rejimin özeti)
Meclis Cumhurbaşkanı’nın icraatlarını kilitler.
Cumhurbaşkanı da Meclis’ten gelen kanunları veto ederek yasamayı kilitler.
Siyaset bilek güreşine döner.
Erdoğan yine Cumhurbaşkanı olur da Meclis çoğunluğu muhalefet partilerinde olursa durum değişmez. Yeniden misal hadiseler yaşanır.
Kısaca her iki muhtemellikte da ülke felç olur.
Çözüm?
Yeniden sandık.
Erdoğan biraz da bu olasılığa oynuyor üzere.
Meclis’te çoğunluğu almayı çok önemsiyor. Hayati görüyor. Planının içinde Meclis çoğunluğuna dayanarak ikinci çeşitte yine Cumhurbaşkanı olmak var lakin başaramazsa sistemi kilitleyip tekrar seçime götürmek de var.
2015 yılında yaptı.
Davutoğlu oyuna geldi, Erdoğan MHP Başkanının dayanağını alarak ülkeyi beş ay sonra tekrar seçime götürdü. Ve oyun planı tuttu. Terörün azmasından, iktisadın bozulmasından korkan seçmen yine iktidar partisine sarıldı.
En makûs mümkünlük olarak aklında bu vardır. Bu sebeple Meclis’i garantilemek istiyor. Sırtını sağlama almak istiyor.
Yani seçim yeni bir seçimi doğurabilir.
(Bir parantez daha… Övünmek üzere olacak lakin o kadar da olsun. 2015 haziran seçimi akşamı NTV’deydim. Sonuç aşağı üst muhakkak olunca seçim seçimi doğurdu demiştim. Görürsünüz AKP ülkeyi yine seçime götürecek yorumunu yapmıştım.)
Şu notu da düşeyim. Emsal bir sonuç 2015’tek üzere olmaz. Daha sert geçer…
