Gezi kararı yürekleri dağladı. Vicdanları yaraladı. Yargıya olan inancı sıfırladı. Hukuk ismine söylenecek kelam yok. Karar siyasi. İktidar, daha doğrusu Erdoğan, Seyahat protestoları hükümeti devirmeye yönelik olarak tescillenmesini istiyordu. Allem ettiler kellem ettiler, davalar açtılar, olmadı, davaların birleştirdiler tutmadı, tekrar ayırdılar. Mahkeme dokuz yıl sonra iktidarın dediğini yaptı. Bu topraklarda hukukun geçerli olmadığını ilan etti. İki yıl evvel beraat eden Kavala’ya iki yıl sonra müebbet mahpus verilmesinin neresinde hukuk vardır? Beraat eden insanları tekrar yargılayıp 18 yıl mahpus cezası verilmesinin neresinde adalet vardır?
Peki gerçekte Seyahat protestoları neydi? Taksim’e koşan Seyahat parkında toplanan beşerler kimdi? Arşive daldım, dokuz yıl evvel Seyahat direnişi sürerken yazdığım yazıyı bulup çıkardım. 13 Haziran 2013 günü Milliyet gazetesinde yayınlandı. Bakın Gezi’yi nasıl anlatmışım…
BEYAZ GENCİN BAŞKALDIRISI
Beyaz Türk demiyorum.. Yaşları 30’un altındaydı..
Gezi Parkı’na el koydular, Taksim’e çıktılar, son yılların en büyük sivil hareketine imza attılar..
Beyaz gençti onlar..
Sahnede yerlerini aldılar; artık biz de varız dediler..
Onları daha evvel meydanlarda hiç görmemiştim.. Hepsini tanıyorum natürel.. İstinye Park’tan tanıyorum, Kanyon’dan tanıyorum, Bebek’ten, Bağdat Caddesi’nden, Nişantaşı’ndan tanıyorum..
Sinema günlerinde görmüştüm onları..
Konserde.. Şenlikte.. Kafede.. Barda..
Bu kış Kartalkaya’da birlikte kayak yapıyorduk, önümüzdeki ay Bodrum’da denize gireceğiz..
Taksim’de biber bombasından kaçışıp duvar tabanına sığındığımız beşerlerle tahminen de Göcek’te karşılaşacağız..
Beyaz genç onlar!..
Sonunda isyan ettiler, başkaldırdılar, gündeme el koydular..
Büyük direnişin lideri onlardı.. Ne yapmalarını, nasıl davranmalarını söyleyen başkanları yoktu.. Birçok ne yapacağını da bilmiyordu aslında..
Biber gazından nasıl kaçacağını, nerede duracağını, atılan taştan nasıl korunacağını..
İnanın konsere sarfiyat üzere Taksim’e gelmişlerdi.. Kılık kıyafetleri de öyleydi..
Ortak sloganları yoktu.. Zira slogan atmasını bilmiyorlardı, ezberlerinde yoktu.. Onları bir ortaya getiren, Taksim’e yollayan, polisin karşısına diken tıpkı histi..
Yeter artık.. Bardak taşmıştı..
Gezi Parkı uyuyan beyaz gençleri uyandırdı, ateşledi, sokaklara döktü..
Asıl öfke hayat usullerine yapılan müdahaleydi, nasıl yaşamaları gerektiğinin dikte edilmesi..
Dizayn edilmeye çalışılmasıydı.
Tepkilerini kartonlara yazıp haykırdılar..
Hayatımı elleme.. Hayatıma karışma..
En çok kızdıkları da kendilerine ayyaş denmesiydi.. Hepsi tahsilliydi, okumuş çocuklardı.. Kılık kıyafetlerinden, ayaklarındaki spor ayakkabılardan belirliydi, ceplerinde para vardı.. İşleri güçleri vardı.. Hoş yaşantıları vardı.. Beyaz yakalıydı onlar..
Memleket iktisadı onları şad ediyordu, siyasetle işimiz gücümüz olmaz diyorlardı, sırt çeviriyorlardı. Yaşam stilleri tehdit edilene kadar ( 3 Haziran 2013/Milliyet)
Sıcağı sıcağına izlenimlerim böyleydi. Gördüklerimi kâğıda döktüm. Hükümeti devirmek Taksim’e koşanların aklının ucundan bile geçmemişti. Hayat biçimlerine müdahaleye reaksiyon gösteriyorlardı. Hükümete reaksiyondu. Seyahat olaylarının birinci yılında Gezi’yi anlatan bir yazı daha kaleme aldım. Olaylar soğumuş ortalık yatışmıştı. Beşerler daha sakın daha objektif düşünmeye başlamıştı. Tekrar Gezi’yi anlattım. Yeniden Milliyet gazetesinde, 30 Mayıs 2014 günü…
BİR YIL SONRA SEYAHATE BAKIŞ
Bir yıl oldu.. Seyahat aksiyonları hâlâ tartışılıyor.. Aslında iktidar da, iktidar yanlıları da ne olduğunu biliyor lakin ‘12 ağaçtı’ falan diyerek sıkıntıyı saptırmaya çalışıyorlar..
Kışla görünümlü AVM, otel, rezidans yapacaklarını unutturmak istiyorlar.
Katılıyorum.. Sıkıntı yalnızca ağaç değildi.. Yalnızca AVM de değildi..
Polisin ağaç nöbeti tutan gençlere orantısız güçle saldırmasıydı.. İktidarın siz de kim oluyorsunuz haline isyandı.. Yetti artık haykırışıydı..
İktidarın her alanda toplum üzerinde baskı kurma uğraşına.. Toplumu tek tipleştirmeye, hayat biçimi dayatmaya reaksiyondu..
Bu sebeple büyük bir patlama yaşandı.. Bu sebeple örgütsüz hareket olarak dünya tarihine geçti.. Seyahat Ruhu ismini verdiğimiz ruh oluştu..
Gezi Ruhu; birbirini tanımayan, hiç kimseden direktif almayan, hiçbir örgütün peşine takılmayan yüz binlerin birebir meydanda toplanmasının ismidir.. Dayanışmadır, sevgidir hürmettir, müziktir, mizahtır, zekâdır, gençliktir, özgürlüktür, hayatıma karışma demektir..
Yüz binleri Seyahat Parkı’na çağıran güçtür..
Yarın yıldönümü.. Dilerim birtakım örgütler sahiplenmeye kalkarak o ruha ziyan vermez.. Seyahat hareketleri kimsenin değildir..
Tarihteki yerini aldı, bırakın o denli kalsın.. Bozmayın.. (30 Mayıs 2014/Milliyet)
İsterseniz artık de gelin 9 yıl önceye gidelim. 2013 yılının baharında neler yaşandı hatırlayalım.
GEZİ’NİN SEYİR DEFTERİ.
1. gün: (27 Mayıs) Belediye grupları gece 22.00’de beş ağacı söktü..
2. gün: Beşerler parkta toplandı. Polis 13.00’te biber gazıyla müdahale etti.. Yüzüne gaz sıkılan kırmızılı bayanın fotoğrafı beyinlere kazındı..
3. gün: Çadırlar kurudu. Ağaç nöbeti başladı.. Başbakan ‘Ne yaparsanız yapın, biz kararlıyız’ dedi..
4. gün: Polis sabah 05.00’te parka baskın yaptı. Tekrar biber gazı attı, zabıta çadırları yaktı..
5. gün: (31 Mayıs) Polis sabah 05.00’te tekrar baskın yaptı.. Bu sefer TOMA’lar da devreye girdi. Sabah baskını duyulunca binlerce kişi sakaklara döküldü, Taksim’e çıktı.. Şişli’de, Kadıköy’de, Bağdat Caddesi’nde, Beşiktaş’ta, Yeşilköy’de protestolar yapıldı. Balkonlardan dayanak verildi. Tencere tava çalındı.
6. gün: Yüz binlerce kişi Taksim’e akın etti. Polis TOMA’larla püskürtmeye çalıştı. Meydan gaza boğuldu. TOMA’nın önünde ellerini açarak duran siyah elbiseli bayan hafızalara kazındı.. Polis 16.00 üzere Taksim’den çekildi. Dolmabahçe’de polisle göstericiler ortasında çatışma yaşandı..
7. gün: Gezi’ye takviye için bütün ülke sokaklara döküldü (Bayburt hariç). Her vilayette yürüyüşler yapıldı. Birçok vilayette polis orantısız güçle kalabalıkları dağıtmaya çalıştı.. Binlerce kişi Seyahat Parkı’nda nöbet tuttu.
8. gün: Gezi’de şenlik üzere şovlar başladı. Halaylar çekildi, müzikler söylendi.. Ankara’da şiddetli çatışmalar oldu.
9. gün: Parkta fiyatsız market açıldı.
10. gün: Gezi’de Miraç Kandili nedeniyle Kuran okutuldu. Çarşı kümesi helva dağıttı.. Seyahat Parkı dışında kimi kümelerle polis çatıştı..
11, 12, 13, 14, 15. gün: Seyahat karnavalı sürdü.. Çapulcu müziği hit oldu.
16. gün: Polis Taksim’e döndü.. AKM’deki örgüt afişlerini indirdi.. Gezi’ye girmedi.. Sokak ortası çatışmaları sürdü..
17. gün: Gezi’de etraf paklığı yapıldı..
18. gün: Taksim Meydanı’nda sabaha kadar süren piyano resitali verildi.
19. gün: Gezi’de cuma namazı kılındı.
20. gün: Polis 20.55’te Gezi’ye girdi.. Biber gazıyla kalabalığı dağıttı.. Parkı kapattı.. Sonraki gün Başbakan Kazlıçeşme’de miting yaptı..
