Eskişehir’de yaşayan emekli öğretmen Sedat Aydoğdu (68), 1991’de İstanbul’daki ağabeyinin yanına gideceğini söyleyip, meskenden ayrılan ve bir daha haber alınamayan babası İsmail Aydoğdu‘yu 31 yıldır arıyor. Kaybolduğu tarihte babasının 64 yaşında olduğunu belirten Aydoğdu, “Birbirimizi çok seviyorduk. Şayet öldüyse bile en azından mezarı olur. Ben de mezarına gidip, dua etmek istiyorum” dedi.
Zonguldak’ın Ereğli ilçesinde 1991 yılında sınıf öğretmeni olarak misyon yapan Sedat Aydoğdu, yarıyıl tatilini geçirmek üzere ailesinin yaşadığı Sakarya’nın Pamukova ilçesine bağlı Çardak köyüne geldiğinde, babası İsmail Aydoğdu’nun İstanbul’daki ağabeyinin yanına gittiğini öğrendi. Yaklaşık 1 hafta bekleyen Sedat Aydoğdu, babasının gelmemesi üzerine Ereğli’ye geri döndü. Ortadan haftalar geçmesine karşın babasından haber alamayan Aydoğdu ve ailesi, polise giderek, kayıp müracaatında bulundu.
‘Hiçbir ipucu bulamadım’
Babasının aranmasına karşın yaşadığına ya da öldüğüne dair 31 yıldır hiçbir bilgiye sahip olamadığını belirten Aydoğdu, “20 Ocak 1991’de Zonguldak Ereğli’de öğretmenlik yaparken yarıyıl tatilinde köye meskene geldim. Annem, babamın İstanbul’a ağabeyinin yanına gittiğini ve 15 gün sonra geri geleceğini söyledi. Birkaç gün köyde babamı bekledim ancak gelmedi. Ereğli’ye döndükten sonra ortadan birkaç hafta geçince babamı hala geri dönmemesi üzerine polise gidip, kayıp müracaatında bulunduk. Sakarya Irmağı’ndan çıkan 2 ceset gösterdiler lakin babam olmadığı gördük. Nerede bir ışık gördüysem gittim. Asker arkadaşlarına bile ulaştım. Yaşadığına ya da öldüğüne dair hiçbir ipucu bulamadım. Babamı hala arıyorum” diye konuştu.
‘Öldüyse mezarına gidip, dua etmek istiyorum’
Zaman aşımı nedeniyle mahkeme kararıyla babasının meyyit olarak gösterildiğini lakin yaşayıp, yaşamadığını bilmediğini kaydeden Aydoğdu, “Babamın kaybolmasının üzerinden 7 yıl geçince mahkemeye başvurduk. Vakit aşımı nedeniyle ‘ölü’ gösterildi lakin ben meyyit mü, sağ mı; bilemiyorum. Babam meskenden ayrıldığında 64 yaşındaydı. Şu anda yaşıyor ise 95 yaşında olacak. Babam sigara, içki kullanmayan, zinde bir insandı. Buradan İstanbul’a kadar yürüyebilirdi. Birbirimizi çok seviyorduk. Şayet öldüyse bile en azından bir mezarı olur. Ben de mezarına gidip, dua etmek istiyorum. Ne vakit köyüme gitsem, annemin mezarı var lakin yanında babam yok. Şu an elimde babamın tek bir fotoğrafı kaldı. Bunu da akrabalarıma, eşe, dosta göstermek için elimde tutuyorum” dedi.
