Dün İstanbul’daki Sabiha Gökçen Havalimanından bindiğim Ankara uçağında onlarca yolcuyla selamlaştım. Bazılarını ismen ve simaen tanıyorum. Bazıları de beni biliyor. Hani konutunuzun sokağından geçerken komşularla karşılaşırsınız ya, işte o denli.
En önde CHP İstanbul Milletvekili Onursal Adıgüzel, artta eski Türk Hava Yolları Genel Müdürü Candan Karlıtekin ve Deva Partisi yöneticileri, biraz ötede muharrir Necdet Saraç, cam kenarında eski TMSF İdare Heyeti üyesi ve Gelecek Partisi’nden Abdullah Güzelgüder ve koridorda TELE 1’in Yayın Direktörü Merdan Yanardağ var.
Bir uçak düşünün ki, Türkiye üzere.
Hepimiz Ankara Bilkent Otel’deki ‘Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem’ toplantısının katılımcısıyız.
TBMM’ye sığamayanlar salona sığdı
Davetliler 13.30’daki basın toplantısından evvel otel lobisinde toplandı. Herkeste tatlı bir telaş, optimist bir çekingenlik ve “Yabancılık çeker miyiz?” tasası vardı.
AK Parti hükümetinde bakanlık yapan Nihat Ergün ve Selma Aliye Kavaf ile vaktiyle TBMM’ye sığamayan CHP Küme Başkanvekili Özgür Özel ve Genel Lider Yardımcısı Veli Ağbaba, artık bir salonda yan yana…
Etkinlikte partilerin alfabetik sırasına nazaran altı genel lider yardımcısı ‘Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem’ metnini kısımlar halinde okudu. Akabinde başkanlar sahneye çıkıp önünde ‘Yarının Türkiyesi için’ yazısı bulunan masada metni imzaladı.
Memleket Masası
Dünkü buluşmanın ayırt edici özelliği, metindeki unsurlar ve vaatler değildi. Çünkü bu unsurlar birçok partinin programında ve seçim beyannamesinde var.
Yanlış anlaşılmasın.
“Maddeler önemsizdir” demiyorum.
Aksine 43 sayfalık kitapçığı okudum ve her teklifini destekliyorum.
Metnin içeriğinden çok, masanın kurulabilmesinin…
Atatürkçülerin Ulusal Görüş’çülerle, sosyaldemokratların davacılarla ve liberallerin muhafazakarlarla bu masa etrafında oturabilmesinin tarihi bir nitelik taşıdığını düşünüyorum.
Meral Akşener’in iki yıl evvel lisana getirdiği ‘Memleket Masası’ bu türlü bir taban değil miydi? Bu, Türkiye siyasi tarihindeki en geniş iştirakli ve en çoğulcu ittifaktır.
Masanın mimarı, Erdoğan
İktidar yanlılarının “Erdoğan altı benzemezi buluşturdu” biçimindeki sataşması özünde haklı bir tespiti içeriyor. Doğrudur; ittifakı, tek adam iktidarı ve hukuk tanımazlıklarıyla şahsen Cumhurbaşkanı Erdoğan kurdu. Millet İttifakı’nın mimarı olması, hukuk devletini yıkma hünerinden geliyor.
‘Memleket Masası’nın öncelikli maksadı Türk demokrasisinde esaslı sapma, radikal bir kopuş ve siyasi bakımından ‘irtica hareketi’ saydığım Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ni lağvetmek olacak.
Zaten metnin önsözünde, “Türkiye, Cumhuriyet tarihinin en derin siyasi ve ekonomik krizlerinden birini yaşamaktadır” denilmesi boşuna değil. Krizin çoğulculuk ve katılımcılıkla çözülebileceği vurgulanarak, şöyle deniyor:
“Türkiye’nin istişare ve uzlaşı ile çözülemeyecek hiçbir sorunu yoktur. Değerli olan, farklılıklarımızla birlikte ‘biz’ niyetini, temel hak ve özgürlüklerin Avrupa Kurulu ve Avrupa Birliği normları çerçevesinde garanti altına alındığı, bireylerin eşit ve özgür vatandaş olarak niyetlerini özgürce tabir edebildiği ve inandığı üzere yaşayabildiği demokratik bir Türkiye’ye inşa etmektir.”
Evet, devirecekler
Altılı masa, birinci vaadini şimdi iktidara gelmeden ve dün itibariyle gerçekleştirdi. AK Parti’nin ‘kokteyl terör’ diye suçladığı demokratik işbirliğini mümkün kıldı.
Katılımcı ve çoğulcu demokrasiyi birincinin altı parti ortasında gerçekleştirdiler. Oya ve anket sonuçlarına bakmaksızın her parti eşit sayıldı ve her başkana eşit kelam hakkı verildi.
Altı başkan metni imzalarken, iktidar medyasının “Erdoğan’ı devirmek için birleştiler” diye telaşa kapılması, hakikaten gülünç bir argüman.
Evet, Erdoğan’ı devirmek için birleştiler.
Ve bunu seçimle yapacaklar.
Türkiye’nin layık olduğu demokrasiyi inşa edecekler.
Gelecek ve Deva’dan kim rahatsız?
Kimi muhalifler Ahmet Davutoğlu ve Ali Babacan’ın Millet İttifakı’nda yer almasına karşı çıkıyor.
Bazıları da özeleştiri bekliyor.
Oysa Türkiye’nin yüzde 65’i en az bir sefer AK Parti’ye oy verdi.
AK Partililer kanaatini değiştirmedikçe muhalefetin iktidar olabilmesi mümkün değil.
Hal böyleyken, Davutoğlu ve Babacan’ın muhalefette yer almasından en çok AK Partililer tasa duymalı. İki önderin partilerinden ayrılması başlı başına özeleştiridir. Kaldı ki Gelecek ve Deva’nın yönetici ve kurucu takımları çok nitelikli bürokratlardan, hukukçulardan ve iktisatçılardan oluşuyor.
Bu kayba üzülmesi gereken AK Partidir.
Muhalefet değil.
HDP’liler yok sayılamaz
Referandumda ‘Hayır’ diyen ve mahallî seçimde Millet İttifakı’nın adaylarına oy takviyesi veren HDP’ye masada yer yok mu?
Samimi olmak gerekiyor.
HDP ve PKK tıpkı sosyolojiye yaslanıyor.
HDP Diyarbakır Milletvekili Semra Güzel’in PKK kampını ziyaret etmesi örneğinde görüldüğü üzere yasal siyasi parti ile terör örgütü ortasındaki ara hiçbir hukuk devletinin kabul etmeyeceği ölçüde ortadan kalkabiliyor. HDP’nin bu yükünü Millet İttifakı’nın ve altılı masanın taşıması mümkün değil. HDP oturduğu an masa dağılacaktır.
HDP sosyalist partilerle üçüncü ittifakı kurmalıdır. HDP de bu görüşte olduğunu söz ediyor.
Ancak Millet İttifakı ya da altılı masa ortak cumhurbaşkanı adayını belirlediğinde ya da ‘yarının Türkiyesi’ için yola çıkarken, HDP ile kesinlikle görüşmelidir.
Gece İstanbul’a dönerken, vatandaşlar merak içinde soruyor:
“Sizce ne olur?”
Sanırım, yarının Türkiyesi bugünden kuruluyor.
